ساخت نانوبلورهایی که قادر به از بین بردن باکتری ها هستند
به گزارش دانشگاه فارسی، محققان دانشگاه رایس نانوبلورهایی ساختند که می تواند زیر نور مرئی، باکتری ها را ازبین ببرد. این نانوبلورها را میتوان بعنوان یک ماده ضدمیکروبی جدید استفاده نمود.
به گزارش دانشگاه فارسی به نقل از ایسنا، این نانوبلورهای هالید پروسکایت (HPNCs) که اخیرا ساخته شده اند، بعنوان عوامل ضدمیکروبی پایدار، مؤثر و آسان برای مقابله با باکتری ها هستند. در آزمایش هایی نانوبلورهای هالید پروسکایت مبتنی بر سرب و بیسموت جهت بررسی اثر ضدمیکروبی و پایداری آنها در آب استفاده شد. نتایج این مطالعه در Nano Letters انتشار یافته است.
نانوبلورهای هالید پروسکایت دارای خواص نوری و الکتریکی منحصر به فردی هستند که آنها را به نامزدهای امیدوارکننده برای کاربردهای انرژی خورشیدی، تصویربرداری زیستی و فوتوکاتالیست تبدیل می کند. یکی از این واکنش ها تولید گونه های اکسیژن فعال است که می تواند آلاینده های بیولوژیکی در مایعات را غیرفعال نماید. با این وجود، پروسکایت ها بشدت مستعد تخریب در آب و مایعات بیولوژیکی هستند و پتانسیل آنها را در کاربردهای زیست پزشکی محدود می کند.
جون لو، یکی از نویسندگان این مطالعه، استاد و دانشیار دانشکده علم مواد و مهندسی نانو، اظهار داشت: «ایراد این مواد پایداری کم آنها است. ساخت آنها ارزان و آسان است، اما مستعد تخریب هستند.»
پتانسیل نانوبلورهای هالید پروسکایت برای از بین بردن آلاینده ها از آب در سالهای اخیر با افزایش نگرانی ها در مورد پاتوژن های نوظهور و افزایش میزان مقاومت آنتی بیوتیکی در مرکز توجه قرار گرفته است. تحقیقات نشان داده است که نانوبلورهای هالید پروسکایت می توانند باکتری ها را در محیط های آبی با تولید گونه های اکسیژن فعال در معرض نور از بین ببرند. گونه های فعال اکسیژن مانند اکسیژن منفرد و هیدروکسید با پروتئین ها، لیپیدها و مواد ژنتیکی در سلول های باکتری واکنش نشان می دهند و به صورت موثر آنها را از بین می برند.
در تلاشهای اولیه خود برای تولید نانوبلورهای هالید پروسکایت پوشش داده شده، محققان از یک لایه دی اکسید سیلیکون استفاده کردند، ماده ای که از پروسکایت محافظت می کند و در عین حال امکان انتقال نور را فراهم می آورد. با این وجود، تنها یک لایه کارآمدی محدودی داشت و نانوبلورهای هالید پروسکایت ۶۳ درصد از توانایی ضدمیکروبی خویش را در یک روز از دست دادند. اما یک لایه ضخیم تر می تواند مکانیسم عملکرد نانوبلورهای هالید پروسکایت را مختل یا حتی از آن جلوگیری نماید.
به نقل از ستاد نانو، ژو، یکی از همکاران تحقیقاتی پسا دکتری در لابراتوار لو، می گوید: «انتقال انرژی از پروسکایت ها می تواند گونه های اکسیژن فعال تولید نماید. چالش اینست که ضخامت مناسب برای حفاظت از پروسکایت و در عین حال امکان انتقال انرژی را به دست آوریم.»
ژو و همکارانش سپس روشی را توسعه دادند که نانوبلورهای هالید پروسکایت را در دو لایه دی اکسید سیلیکون پوشش داد. بعد از تلاشهای متعدد، این تیم تحقیقاتی راهبردی برای به دست آوردن ضخامت های بهینه برای هر دو لایه ابداع کردند.
در مرحله بعد، محققان خواص ضدمیکروبی و دوام نانوبلورهای هالید پروسکایت جدید را آزمایش کردند. نتایج بسیار رضایت بخش بود.
منبع: unifarsi.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب