پرندگان در خواب هم آواز می خوانند
به گزارش دانشگاه فارسی، محققان انقباضات عضلانی دستگاه صوتی پرندگان را ردیابی کردند و آوازی را که در خواب به صورت بی صدا می خوانند، بازسازی کردند. صدای به دست آمده یک صوت بسیار خاص است که به آنها اجازه می دهد بفهمند رؤیای پرنده در مورد چیست.
به گزارش دانشگاه فارسی به نقل از ایسنا، هنگامی که پرندگان می خوابند، بخشی از مغز آنها که به آواز خواندن در طول روز اختصاص دارد، فعال باقی می ماند و الگوهایی را نشان میدهد که شبیه الگوهایی است که در هنگام بیداری ایجاد می شود.
محققان دانشگاه بوئنوس آیرس (UBA) پیشتر نشان داده بودند که این الگوهای مغزی ماهیچه های صوتی پرنده را فعال می کنند و آنها را قادر می سازند تا به صورت بی صدا در هنگام خواب آواز بخوانند.
اما، تاکنون، ترسیم نحوه پردازش این فعالیت شبانه ممکن نبوده است. محققان دانشگاه بوئنوس آیرس در مطالعه جدید خود، حرکات ماهیچه های صوتی به وجود آمده در خواب پرندگان را به آهنگ های مصنوعی تبدیل کردند.
گابریل مایندلین (Gabriel Mindlin)، متخصص مکانیسم های فیزیکی آواز پرندگان و نویسنده مسئول این مطالعه، می گوید: رؤیاها یکی از درونی ترین و دست نیافتنی ترین بخش های وجود ما هستند. دانستن این که ما این تجربه را با چنین گونه هایی به اشتراک می گذاریم، بسیار تکان دهنده است. امکان ورود به ذهن پرنده ای که رؤیا می بیند و گوش دادن به صدای آن رؤیا، وسوسه ای است که نمی توان در مقابل آن مقاومت کرد.
صدای آواز پرنده بوسیله ی یک اندام منحصربه فرد تولید می شود که فقط پرندگان آنرا دارند. این اندام منحصربه فرد که در پایه نای قرار دارد، سیرینکس (syrinx) نامیده می شود.
عبور هوا از این ناحیه سبب می شود برخی یا همه دیواره های این اندام ارتعاش کنند، در صورتیکه کیسه هوای اطراف آن مانند یک محفظه طنین انداز عمل می کند. زیر و بمی صدای تولید شده بستگی به کشش عضلات اطراف روی سیرینکس و مجاری تنفسی دارد.
محققان پرنده گوگردی (Great kiskadee) را برای مطالعه خود انتخاب کردند، چونکه از این گونه در تحقیقات قبلی هم استفاده شده بود. این پرنده پرهیاهو و تهاجمی که در سرتاسر آمریکای میانه و جنوبی رایج است، به داشتن صدای سه هجایی شناخته شده است. گوگردی هنگام دفاع از قلمروی خود، یک الگوی آوازی متمایز به وجود می آورد.
الکترودهای الکتروماهیچه نگاری (EMG) سفارشی در پرندگان کاشته شد تا پاسخ عضلانی و فعالیت الکتریکی در عضله مایل شکمی، برجسته ترین عضله تولیدکننده آواز پرندگان گوگردی، اندازه گیری شود. در صورتیکه پرندگان بیدار و خواب بودند، پاسخ عضلانی و آواز پرندگان به صورت همزمان ضبط شد. با کمک یک مدلِ سیستم های دینامیکی از مکانیسم تولید صدای پرنده گوگردی برای ترجمه اطلاعات به آهنگ های مصنوعی استفاده شد. به صورت اساسی، این مدل آن چه را که در سیرینکس هنگام تولید صدا رخ می دهد، به مجموعه ای از معادلات ریاضی تجزیه کرد.
میدلین می گوید: در طول ۲۰ سال گذشته، من روی فیزیک آواز پرندگان و چگونگی ترجمه اطلاعات ماهیچه ای به آهنگ کار کرده ام. به این ترتیب، می توانیم از الگوهای فعالیت ماهیچه ای بعنوان پارامترهای وابسته به زمان در مدل تولید آواز پرندگان استفاده نمائیم و آهنگ مربوطه را ایجاد نماییم.
تحلیل و بررسی فعالیت عضلانی در طول خواب، الگوهای فعالیت ثابتی را نشان داد که در ارتباط با آوازهای تولیدشده توسط پرنده گوگردی در طول روز بودند.
محققان می گویند که مطالعه آنها پنجره ای منحصر به فرد به مغز پرندگان عرضه کرده است و استفاده از مدلهای بیومکانیک دینامیکی برای تبدیل سیگنال ها به رفتار می تواند به سایر گونه ها هم تعمیم یابد.
آنها می گویند: به عبارت دیگر، در این پژوهش نشان داده ایم که چطور میتوان از مدلهای فیزیکی برای گوش دادن به آن چه یک پرنده در خواب می بیند، بهره برد.
این مطالعه در مجله Chaos انتشار یافته است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب